هوالعشق
امام خمینی (ره): بکشید ما را ملت ما بیدارتر میشود...
یک روز پای این انقلاب مرد و زن در صحنه بودند و "دباغ ها" و "حدیدچی ها" شکنجه ها تحمل کردند و خون "نواب ها" و "دیالمه ها" ریخته شد...
انقلاب اسلامی پا گرفت اما جنگ شد و باز هم احساس وظیفه و مرد هایمان عشق به فرزند و همسران جوانشان را زیر پا گذاشتند و خون "خرازی ها" و "برونسی ها" ریخته شد و براستی که نوای همسرانشان با وجود غم سنگین بجای ناله و زاری جز استقامت نبود...
جنگ تمام شد و به آرامش رسیدیم اما ما بودیم و کشوری با شهر هایی ویران و دست خالی
این بار سرمایه های جنگمان "همدانی ها" و "کاظمی ها" و "تهرانی مقدم ها" بار وظیفه را به دوش کشیدند و شبانه روز جان بر کف در میدان جهادی دیگر حاضر شدند و مزدشان را (شهادت) در دهه ی هشتاد و نود در جبهه ای دیگر گرفتند...
زمانی که از شهادت خبری نبود!
به اواخر دهه ی هشتاد و سال نود رسیدیم و
